با اصلی‌ترین فرودگاه‌های توکیو آشنا شوید 

اگر قصد دارید به ژاپن سفر کنید، پس بدون شک آشنایی با فرودگاه‌های توکیو یکی از مهمترین کارهایی است که باید انجام دهید. توکیو پایتخت ژاپن و یک کلانشهر عظیم است که به عنوان بزرگترین و پرجمعیت‌ترین شهر جهان شناخته می‌شود. پس بدین ترتیب وجود زیرساخت‌های گسترده حمل و نقل هوایی در این شهر امری عادی و الزامی است.
از طرفی، ژاپن یک مقصد گردشگری پرطرفدار است و شهر توکیو نیز یکی از مهمترین شهرهای این کشور در تور ژاپن به شمار می‌رود. از آنجایی که ژاپن کشوری جزیره‌ای در شرق قاره آسیا است، تقریبا تمام گردشگران باید با استفاده از فرودگاه‌های توکیو خود را به این شهر و کشور برسانند. در نتیجه اهمیت فرودگاه‌ها در ژاپن افزایش می‌یابد.
اگر شما نیز قصد دارید با استفاده از فرودگاه‌های توکیو به سرزمین آفتاب تابان سفر کنید، تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید تا با دو فرودگاه مهم و اصلی توکیو آشنا شوید.

فرودگاه هانه دا توکیو (Haneda Airport)

فرودگاه هانه دا توکیو که با نام‌های فرودگاه بین‌المللی هانه دا توکیو یا به طور خلاصه فرودگاه بین‌المللی توکیو خوانده می‌شود، یکی از فرودگاه‌های توکیو ژاپن است و با کد بین‌المللی HND شناخته می‌شود. در واقع این فرودگاه در منطقه اوتا (Ōta) که یکی از مناطق ۲۳ گانه توکیو است قرار دارد.
هانه دا در سال ۲۰۱۸ میزبان بیش از ۸۷ میلیون مسافر بوده است که باعث می‌شود این فرودگاه در جایگاه سومین فرودگاه شلوغ آسیا و چهارمین فرودگاه شلوغ جهان قرار گیرد.
فرودگاه هانه دا توکیو در بین فرودگاه‌های ژاپن، به عنوان قدیمی‌ترین فرودگاه شناخته می‌شود که سال ۱۹۳۱ در زمین کوچکی در غرب فرودگاه فعلی ساخته شد. این فرودگاه پروازهای داخلی درون جزیره ژاپن (آن زمان از سواحل به عنوان باند فرود استفاده می‌شده است) و همچنین پروازهای خارجی به مقصد تایوان، کره و منچوری چین (که تحت تملک ژاپن بوده‌اند) را برگزار و مدیریت می‌کرده است.
در دهه ۱۹۳۰ میلادی فرودگاه هانه دا توکیو شاهد رشد تعداد پروازها و مسافران بود اما با آغاز جنگ جهانی دوم، شرایط کاملا تغییر کرد. نیروهای متفقین که به رهبری ایالات متحده آمریکا ژاپن را فتح کرده بودند، فرودگاه هانه دا توکیو را اشغال کردند (سرنوشتی که برای تمام فرودگاه‌های ژاپن اتفاق افتاد) و این فرودگاه به یک فرودگاه نظامی تغییر کاربری داد. این رویه تا سال ۱۹۵۲ میلادی ادامه داشتو در این سال، آمریکا بخشی از فرودگاه را به ژاپن پس داد. در نهایت سال ۱۹۵۸ این فرودگاه به طور کامل در اختیار ژاپن قرار گرفت.

این فرودگاه در سال‌های بعد فعالیت خود را به عنوان اصلی‌ترین و مهمترین فرودگاه توکیو و ژاپن ادامه داد و با گسترش و توسعه زیرساخت‌ها، میزبان گردشگران بین‌المللی تور ژاپن بود. اما در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی دولت ژاپن تصمیم به ساخت فرودگاه جدیدی گرفت. این فرودگاه در سال ۱۹۷۸ میلادی با نام فرودگاه ناریتا توکیو (Narita Airport) افتتاح شد و با فرودگاه‌های توکیو مجبور به تقسیم وظایف شدند؛ تقریبا تمام پروازهای بین‌المللی به فرودگاه ناریتا توکیو منتقل شد و فرودگاه هانه دا تنها مسئول پروازهای داخلی شد.
این روند برای ۳۲ سال ادامه داشت تا اینکه در سال ۲۰۱۰ وظایف فرودگاه‌های توکیو مجددا تغییر کرد و پروازهای بین‌المللی مجددا بین فرودگاه‌های توکیو تقسیم شد.
در حال حاضر فرودگاه هانه دا توکیو ۳ ترمینال مسافربری مختلف دارد. ترمینال ۱ به طور کامل به پروازهای داخلی اختصاص دارد و ایرلاین‌هایی چون ژاپن ایرلاینز، اسکای مارک ایرلاینز و استار فلایر برای پروازهای داخلی خود از این ترمینال استفاده می‌کنند.
ترمینال ۲ این فرودگاه که در سال ۲۰۰۴ میلادی تاسیس شده، مسئول پروازهای داخلی ایرلاین‌های آل نیپون ایرویز، ایر دو، سولاسیید ایر و استار فلایر است. اما از اوایل سال ۲۰۲۰ این فرودگاه برای پذیرش پروازهای بین‌المللی نیز آماده شده است و قرار بود برای المپیک ۲۰۲۰ توکیو از آن استفاده شود.
اما ترمینال ۳ که در سال ۲۰۱۰ ساخته شد و باعث بازگشت پروازهای خارجی به این فرودگاه شد، امروزه میزبان تقریبا تمامی پروازهای ‌بین‌المللی است که در این فرودگاه انجام می‌شود.

فرودگاه ناریتا توکیو

یکی دیگر از فرودگاه‌های توکیو که میزبان بخش اعظمی از پروازهای انجام شده به مبدا یا مقصد توکیو است، فرودگاه ناریتا نام دارد. فرودگاه ناریتا توکیو که به نام فرودگاه بین‌المللی جدید توکیو نیز شناخته می‌شود، در منطقه ناریتا و ۶۰ کیلومتری شرق مرکز توکیو واقع شده است.
سالانه بیش از ۳۴ میلیون مسافر از طریق فرودگاه ناریتا توکیو جابجا می‌شوند که این فرودگاه را به دومین فرودگاه پرترافیک ژاپن بدل می‌کند. جالب است بدانید که حجم بالای پروازهای انجام شده از فرودگاه‌های توکیو باعث شده است تا این شهر بعد از لندن و نیویورک، سومین شهر دنیا در زمینه ترافیک هوایی باشد.
همچنین باند پرواز ۴۰۰۰ متری ناریتا در کنار باند پرواز فرودگاه کانزای، طولانی‌ترین باند فرودگاه در ژاپن است.

حجم بالای پروازهای انجام شده از فرودگاه‌های توکیو باعث شده است تا این شهر بعد از لندن و نیویورک، سومین شهر دنیا در زمینه ترافیک هوایی باشد.

همانگونه که پیشتر گفتیم، فرودگاه ناریتا توکیو در سال ۱۹۷۸ میلادی افتتاح شد. اما بد نیست بدانید که تاسیس این فرودگاه چندان هم بی دردسر نبوده است. در سال ۱۹۶۶ مقامات ژاپن تصمیم گرفتند برای مقابله با معضلات ناشی از ترافیک فرودگاه هانه دا و همچنین دسترسی بهتر به سیستم حمل و نقل عمومی در ژاپن، فرودگاه دیگری تاسیس کرده و پروازها را بین فرودگاه‌های توکیو تقسیم کنند. برای این کار زمینی در شرق توکیو در نظر گرفته شد، اما این تصمیم با مخالفات اهالی محلی و برخی از فعالان سیاسی قرار گرفت و باعث بروز آشوب گردید.
پس از مخالفت‌های فراوان و برخوردهای مختلف، در نهایت این فرودگاه با تدابیر شدید امنیتی افتتاح شد تا تعداد فرودگاه‌های توکیو را به عدد ۲ برساند.
با تاسیس فرودگاه ناریتا توکیو و انتقال پروازهای خارجی فرودگاه‌های توکیو به این فرودگاه، ایرلاین‌های مختلفی ژاپن ایرلاینز و آل نیپون ایرویز پایگاه خود را به ناریتا منتقل کردند.

فرودگاه ناریتا توکیو ۳ ترمینال مختلف دارد و از اولین فرودگاه‌های جهان است که ترمینال‌های خود را بر اساس سه اتحادیه بزرگ ایرلاین‌های تخصیص داده است.
بخش شمالی ترمینال ۱ این فرودگاه به اتحادیه ایرلاین‌های اسکای تیم (SkyTeam) اختصاص دارد و ایرلاین‌هایی چون دلتا ایرلاینز، آئروفلوت، ایرفرانس و … از این بخش استفاده می‌کنند. در حالیکه بخش جنوبی ترمینال ۱ مخصوص استفاده اتحادیه استار آلیانس (Star Alliance) است و برای استفاده از پروازهای آل نیپون، اتریشی، لوفت هانزا و … باید به این بخش مراجعه کنید.
پرواز ایرلاین‌های اتحادیه وان‌ورلد (Oneworld) مانند آمریکن ایرلاینز، بریتیش ایرویز و ژاپن ایرلاینز از ترمینال شماره ۲ استفاده می‌کنند و ژاپن ایرلاینز بیشترین حجم پروازهای این ترمینال را به خود اختصاص داده است.
ترمینال ۳ فرودگاه ناریتا توکیو نیز به پروازهای ارزان قیمت مانند جت‌استار ژاپن و اسپرینگ ژاپن اختصاص داده شده است.

اگرچه هانه دا و ناریتا مهمترین فرودگاه‌های توکیو هستند، اما این شهر تنها همین دو فرودگاه را ندارد. فرودگاه‌های دیگر چون فرودگاه چوفو (Chofu)، اوشیما (Oshima)، هاچیجوجیما (Hachijōjima) و فرودگاه چوبو (Chubu) از دیگر فرودگاه‌های توکیو هستند که پروازهای محدودتر و خاص‌تری در آنها انجام می‌گیرند.